De populariteit van roeien op Rhederlaag steeg deze zomer spectaculair. Hoe kwam dat? En hoe geef je woorden aan die speciale beleving? ‘Het is een vakantiegevoel’.
Frits is echt ‘reuzeblij’. Dit jaar is er 400 procent vaker geroeid op Rhederlaag dan in andere jaren. Daarvoor zijn een aantal redenen aan te wijzen. Ten eerste was er dit jaar een app (WhatsApp-groep, red.). ‘Het gaf veel duidelijkheid en gemak om via een poll te zeggen of je wel of niet komt. Een enorme efficiëntieslag’, aldus Frits, die al jaren zijn best doet om het roeien op de zandwinplas tussen Lathum en Rheden onder de aandacht te brengen.
Bovendien denkt hij dat het helpt als mensen steeds langs de Roeien op Rhederlaag-groep komen als ze in de WhatsApp-community scrollen. ‘Misschien dat ze dan eerder even aan een ander vragen: wat is dat, of hoe was het?’
De bekendheid dat er bij de Veerstal bij Lathum twee boten van Jason klaarliggen, is in elk geval spectaculair toegenomen. Voor Edwin telt ook dat hij heeft meegeholpen met het opknappen van een van de boten, de Groene Rivier. ‘Ik zag ook andere mensen terug die betrokken waren bij de restauratie van de boot.’ En tot slot droeg, volgens Elodie, het mooie nazomerweer een steentje bij.
En voor wie eenmaal aan de andere wereld van Rhederlaag had geproefd, smaakte de ervaring naar meer. De meeste geïnterviewden roeiden er zes tot zeven keer. Het was soms dringen geblazen op de poll. Wie er niet snel genoeg bij was, kon fluiten naar een mooie avond in de fluwelen zomerzon.
Vooral Henk mopperde vaak op de app als hij weer eens op een volle boot stuitte. ‘Dat komt’, zegt hij, ‘doordat ik slechtziend ben. Mijn iPhone leest mails, sms’jes en appjes voor, maar ik heb dat ding niet de hele dag aan, want dan ratelt hij maar door.’
Zelf een poll aanmaken, heeft hij niet gedaan, omdat hij afhankelijk is van vervoer. ‘Als Elodie meeging, was ik er als de kippen bij, want zij haalt mij namelijk altijd op.’
Waar Henk voor een vast tijdstip van de poll pleit, willen Elodie en Marysha graag een wat zakelijker app-verkeer. Meer etherdiscipline dus. Marysha: ‘Niet bij een ziekmelding iemand met z’n allen achter elkaar beterschap wensen.’ Elodie raadt aan om eerst vervoer te regelen, en je daarna pas op te geven. Andersom lijkt vanwege de populariteit toch logischer. ‘Ja, je hebt gelijk, als het niet lukt, kun je je altijd weer uitschrijven.’
Maar wat is er dan zo leuk aan roeien op Rhederlaag? Daarvoor de juiste woorden vinden, blijkt nog best moeilijk. Het is heel speciaal, probeert Edwin: ‘Op open water roeien is wel even wat anders dan de Rijn op en neer. De eerste keer dat ik naar de Rosandepolder roeide, dacht ik: wat gaaf, maar dit is toch wat anders. Het is nog leuker. Het waait soms heftig. Door de golfslag is het spannender, ook met al die verschillende bootjes.’
Het is het vakantiegevoel, beschrijft Marysha. Je treft allerlei lieden die ‘s avonds bezig zijn op het water: de één dobbert met zijn bootje met een glas wijn aan een steiger, de ander snijdt met een zeilboot door de golven en weer een ander pronkt met zijn speedboot. Daartussen laveren de Jason-wherry’s, in een grote open ruimte, die voor Elodie nog steeds niet goed te overzien is. ‘Al die bosschages lijken zo op elkaar dat ik niet weet in welke inham we weer terug moeten. Ik zie het gewoon niet.’
Ook Henk krijgt de weidsheid van de plas goed mee, ondanks dat hij slechts 4% ziet. ‘Voor mij is alles mistig. Ik moet het hebben van contrasten. De Rijn is voor mij bijvoorbeeld een lange streep.’ Maar door de eilandjes rond de plas ‘ziet hij’ de grotere contouren. Bovendien leert hij anders roeien, omdat de wind van alle kanten komt. ‘Het roeit echt geweldig. Ik hou van deze variatie en natuurlijk van het ijsje bij Rutgers achteraf.’
Voor Marysha is de afstand toch te ingewikkeld. ‘Je bent langer bezig om er te komen, dan met het roeien zelf. Ik wil vanwege het milieu de auto zo min mogelijk gebruiken. Als ik hem gebruik, moet dat het wel waard zijn.’ Ze zou er liever een hele dag voor uittrekken. ‘We roeien altijd maar een kort stukje, maar je kunt helemaal rond langs de kant. Die route heb ik nog nooit verkend.’ Daarbij is roeiplezier voor haar ook afhankelijk van het doel van het gezelschap. ‘Ik wil graag een beetje fanatiek roeien.’ De Rijn, vindt ze, om die reden ‘s avonds ‘net zo mooi’.
Opvallend is dat niemand over het moeizame in- en uitbrengen van de boten klaagt. Edwin: ‘Het begin is ingewikkeld met dat dekzeil, en er ontstaat altijd een grappige discussie. Maar dat hoort erbij. Iedereen heeft een mening.’
Elodie beziet het helemaal van de andere kant: ‘Frits en ik vinden dat het roeien op Rhederlaag juist heel goed is voor de teambuilding. Je moet goed samenwerken om de boten uit hun verpakking te halen. Je moet opletten als je de boten naar het water brengt, want anders schuren ze over het asfalt. Je moet de boten goed het water inbrengen en tot slot moet je er één voor één inklimmen. Je leert mensen heel anders kennen, De één ontpopt zich met meer inzicht, de ander kan beter manoeuvreren.’
Kortom: door een handige app blijkt de dependance Rhederlaag geheel tegen de verwachting in toch in een enorme behoefte aan variatie te voorzien. Daarnaast biedt het de roeivereniging een onverwachte samenbindende functie. De hele zomer is er in steeds wisselende gezelschappen geroeid door mensen die elkaar anders nooit tegenkomen bij Jason. Frits noemt de sfeer zeer vriendschappelijk. ‘Er is geen onvertogen woord gevallen.’ Op het gevaar af al te zoet te worden, besluit hij: ‘Echt genieten.’
Elodie Overdevest
06 okt 2025 21:55
Het is niet een ijsje bij Rutgers, maar een ijsje bij: IJs & zo